Het pakjezakje en ander gebetuttel
Toen aten we aardappels, groenten en vlees. Ik had een Indonesische moeder dus bij ons werden deze AVG-momenten met regelmaat vervangen door nasi goreng, sambal goreng teloor en als toetje stroop susu. Op een dag verkocht onze slager macaroni kruiden. In een blok, gedroogd en keihard. Dat spul moest eerst een half uur weken in warm water en dan door de macaroni. Er ging een wereld voor ons open, vooral voor mijn moeder die na de rijst en aardappels de macaroni ontdekte. Het was goed, met groente, met kaas, met gehakt en zout. Dat spul was zout, maar wat kon het schelen, we aten het één keer in de maand. We aten ook vaak vis, veel groenten, dronken melk en aten veel fruit. Met onze schijf van 5 zat het wel snor.
Tussen toen en nu zitten wat jaren, waarin pindakaas kanker verwekkend leek, roken dat inderdaad bleek te zijn, melk alleen voor kalfjes was en borstvoeding bijna verplicht werd. Heb ik ook nog geprobeerd, borstvoeding. Kolven, zogen, de hele riedel is langskomen, inclusief een mevrouw van de borstvoedingsmaffia die mij het advies gaf ons scharminkel voor en na het voeden te wegen. Dan konden we in de gaten houden hoeveel hij at. Nou niks dus, want scharminkel woog na het voeden MINDER dan daarvoor. Dus na een week of 3 ploeteren, leeglopende borsten en een schreeuwend kind, lieten we de borstvoeding voor wat het was en stapten over op fijn kant-en-klare poedervoeding. Op de macaronimix na, de beste uitvinding ooit.
Nu is alles anders, kind is 11, nog wat te licht, maar dat is hip en manlief en ik koken meestal om beurten. En hoewel wij in ons gezin allen een hoog IQ hebben snappen wij soms door de bomen het bos niet meer. Achtereenvolgens is de duivel: suiker, zout, natuurlijke kleurstoffen, namaak suiker, vet, olie, eieren, brood, vitamine supplementen, alles wat begint met een E, rood vlees, kabeljauw, tonijn, varkensvlees, (plof)kip, boter, gekookte groenten, het hergebruiken van een plastic drinkflesje, melkchocolade, koolhydraten in het algemeen en rijstwafels in het bijzonder. Al met al valt het niet mee om, ondersteund door een gloednieuwe schijf van 5, je door de supermarkt te bewegen zonder afkeurende blikken van anderen in je winkelwagentje.
We willen hier thuis best gezond eten hoor, natuurlijk. Maar overdrijven, dat willen we niet. Dus pak ik af en toe een zak voorgesneden macaronigroenten (merkwaardig overigens dat daar niemand over valt, want waarom koop ik niet 2 losse rode paprika's, een prei, een courgette en een ui of 2 en hak die zelf in mootjes. Is waarschijnlijk goedkoper, verser en dus gezonder, maar goed daar hoor ik niemand over) en maak met behulp van een heerlijke, vast veel te zoute droge kruidenmix van merk a, b of c een heerlijke grote pan macaroni. Met van die witte plakkerige macaronietjes omdat die sneller klaar zijn omdat we vandaag haast hebben. We moeten namelijk zo meteen allemaal de deur uit om te gaan sporten, dat doen we hier ook al allemaal en da's heel gezond.
Tussen toen en nu zitten wat jaren, waarin pindakaas kanker verwekkend leek, roken dat inderdaad bleek te zijn, melk alleen voor kalfjes was en borstvoeding bijna verplicht werd. Heb ik ook nog geprobeerd, borstvoeding. Kolven, zogen, de hele riedel is langskomen, inclusief een mevrouw van de borstvoedingsmaffia die mij het advies gaf ons scharminkel voor en na het voeden te wegen. Dan konden we in de gaten houden hoeveel hij at. Nou niks dus, want scharminkel woog na het voeden MINDER dan daarvoor. Dus na een week of 3 ploeteren, leeglopende borsten en een schreeuwend kind, lieten we de borstvoeding voor wat het was en stapten over op fijn kant-en-klare poedervoeding. Op de macaronimix na, de beste uitvinding ooit.
Nu is alles anders, kind is 11, nog wat te licht, maar dat is hip en manlief en ik koken meestal om beurten. En hoewel wij in ons gezin allen een hoog IQ hebben snappen wij soms door de bomen het bos niet meer. Achtereenvolgens is de duivel: suiker, zout, natuurlijke kleurstoffen, namaak suiker, vet, olie, eieren, brood, vitamine supplementen, alles wat begint met een E, rood vlees, kabeljauw, tonijn, varkensvlees, (plof)kip, boter, gekookte groenten, het hergebruiken van een plastic drinkflesje, melkchocolade, koolhydraten in het algemeen en rijstwafels in het bijzonder. Al met al valt het niet mee om, ondersteund door een gloednieuwe schijf van 5, je door de supermarkt te bewegen zonder afkeurende blikken van anderen in je winkelwagentje.
We willen hier thuis best gezond eten hoor, natuurlijk. Maar overdrijven, dat willen we niet. Dus pak ik af en toe een zak voorgesneden macaronigroenten (merkwaardig overigens dat daar niemand over valt, want waarom koop ik niet 2 losse rode paprika's, een prei, een courgette en een ui of 2 en hak die zelf in mootjes. Is waarschijnlijk goedkoper, verser en dus gezonder, maar goed daar hoor ik niemand over) en maak met behulp van een heerlijke, vast veel te zoute droge kruidenmix van merk a, b of c een heerlijke grote pan macaroni. Met van die witte plakkerige macaronietjes omdat die sneller klaar zijn omdat we vandaag haast hebben. We moeten namelijk zo meteen allemaal de deur uit om te gaan sporten, dat doen we hier ook al allemaal en da's heel gezond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten