Ik ben Margje, gado gado girl, hou van sambal en vis. Ik woon
in onze mooie Residentie met manlief en zoonlief (10) en maak daar van alles
mee. Zoonlief is slechthorend aan beide mooie oortjes en draagt hoortoestellen.
Helaas krijgt hij geen extra hulp op school omdat zijn oren daar nèt niet
slecht genoeg voor zijn. Dat hele schoolgedoe heeft dus nog wel eens wat voeten
in de aarde. Net als het sporten, vriendjes, vakantie, fietsen in de regen en
ga zo maar door. En hoewel er erg veel andere dingen zijn die je je kind niet
gunt, hij er vast wel gaat komen in het leven, hij nooit pijn heeft aan zijn
oren, is het als ouder frustrerend! De oren moeten met regelmaat getest, de
hoortoestellen vertonen ondanks de grote kostenpost regelmatig mankementen om
over de eindeloze gesprekken over gevolgen van gehoorverlies in gedrag en
omgang met anderen maar te zwijgen. Dat doe ik nu dus niet meer… ik ga het van
me afschrijven en wie weet help ik er andere ouders ook nog mee.
Zoonlief is al gezellig aan het puberen, dat vergt nogal
wat, van kind en ouders. Lang voordat het helemaal zo ver gaat komen doe ik
niet aan loslaten maar aan anders vasthouden. Opgegroeid zonder moeder en
opgevoed door mijn vader weet ik dat loslaten pas echt gebeurd bij het betreden
van de hemel of… of wat dan ook, bij voorkeur ouders eerst.
Ik vind van alles en nog wat over van alles en nog wat en
manlief vindt mij een heuse opiniemaker. Zo erg vind ik het zelf niet, maar ik schroom
niet mijn mening zo af en toe te ventileren. Als is het alleen het hart eens te
luchten.
Tot slot: ik hou van de winter, de weken voor Kerst en vind
vuurwerk afsteken heerlijk. Ik word blij van storm en regenvlagen, leef op bij
kou en sneeuw. Lekker zonnetje en warmte vind ik ook fijn maar saai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten