Als kind kwam ik er graag…. Met name dan op de
speelgoedafdeling. Op woensdagmiddag kon ik er uren doorbrengen, snuffelen,
kijken en alles uitproberen.
Dan komt er een tijd dat je er “te groot” voor bent en je
heil zoekt in andere winkels. Tot de zwangerschap en je er op de baby-afdeling
weer een goed babybadje, perfecte wikkeldoeken en lieve rompertjes scoort.
Het is alweer een aantal maanden geleden dat V&D de
deuren moest sluiten. En het went. Het is soms toch nog zoeken naar een winkel,
dat wel, als je op zoekt bent naar een alternatief omdat je de nieuwe agenda,
theedoeken, verjaardagskaarten, sokken en soms een jas nou eenmaal graag bij V&D
kocht. Het pand staat leeg. Het is hol met wel hier en daar een verbouwing
omdat er voor een deel een nieuwe bestemming is gevonden.
Ik bestel ook heus wel eens wat online, maar af en toe
heb je toch wat directe shopbehoefte. Dan volstaat browsen en swipen niet. Dan wil
je voelen, aanpassen, jezelf direct blij maken.
Ik stond er graag in de rij voor de WC op drukke
winkeldagen. Niks is zo vervelend als winkelen met een volle blaas. En één ding
wist je zeker, bij V&D kan je óók naar de WC.
Ik dronk er graag een kopje koffie bij de onze in de
Spuistraat. Krukje aan het raam en dan naar de skyline van Den Haag staren.
Thuis heb je ook zo je rondje herinneringen. Ik kom van alles tegen dat ooit
uit V&D kwam. Kaarsen, de al eerder genoemde theedoeken, washandjes,
keukenmesjes, een prullenmand op de badkamer, schaar, nog wat
kinderkleding en soms een plastic tas. Allemaal V&D. Allemaal
herinneringen.
Ik mis V&D ook. De pasvorm van de broeken waren perfect voor Bodhi. En vond het gewoon een leuke winkel. Van La Place tot de schoolcampus.
BeantwoordenVerwijderen