Het is gebeurd... hij is dan toch echt 12 geworden. En ik moet zeggen, het viel mee. Het deed niet eens ècht pijn. Nou ja, een beetje dan. Helemaal vlekkeloos en zonder droge ogen ging het niet. Tis natuurlijk ook een hele stap: TWAALF. Wat een dotje was het als baby, als peuter. Zo leuk ondeugend als kleuter. Wijs en eigenwijs op de basisschool. Nu is hij alles kwijt, vergeet de helft van wat je zegt en luistert niet naar de andere helft, zucht en rolt met z'n ogen.